Lucas Kastelijn zwaait af als bestuurslid van Copernikkel

In het dagelijks leven is Lucas kunstenaar. Zijn creatieve handtekening is dan ook overal terug te zien:  zo ontwierp hij het kenmerkende raam van Copernikkel, alle posters van onze theaterproducties én de grote aankondiging van ons eerste lustrumfeest. Hij stond niet alleen achter de schermen, maar stond ook óp het podium en werkte mee als dramaturg. Lucas was en is van onschatbare waarde bij onze theaterproducties en blijft dat gelukkig ook gewoon zijn in de toekomst.

In de wijk is Lucas iemand die in al die jaren regelmatig van zich heeft laten horen. Hij kookte meerdere keren de Wijkmaaltijd van de Wereldkeuken en maakte samen met Peggy de Hindoestaanse herdenkingsmaaltijd aan het einde van de rouwperiode van onze buurtbewoner Ramon Ragobier.

Om maar met een goede quote uit je lied te eindigen: 
"Lieve Lucas, dank voor alles. Het was mooi, het was leuk, het was fijn met jou. Dank voor je wijsheid, al je ideeën, en voor zoveel jaren trouw."

En tot slot: "Wij zijn met jou nog lang niet klaar!"

Wij zijn met jou nog lang niet klaar!

^{(Melodie: Bella Ciao!)}

Toen Copernikkel, werd geboren,
Jij was erbij, was erbij, was erbij, bij, bij,
Maar nu vertrek je, uit ons bestuur
Gelukkig blijf je wel dichtbij.

Ook door jouw inzet, is Copernikkel
Nu wat het is, wat het is, wat het is, is , is
en daarom zien wij, jouw vertrek hier,
als een erg groot gemis!

Gelukkig ben jij, als onze buurman,
Altijd dichtbij, zo dichtbij, zo dichtbij, bij, bij
Dat maakt dit afscheid, veel minder erg,
Ja, dat maakt ons erg blij!

Wij hopen dat je, bij ons blijft komen,
Als dramaturg, of als kok, of als zeg het maar,
Want we willen, jou niet missen
Wij zijn met jou nog lang niet klaar!

Lieve Lucas, dank voor alles.
Het was mooi, het was leuk, het was fijn met jou
Dank voor je wijsheid, al je ideeën,
en voor zoveel jaren trouw.